3194 Sayılı İmar Kanunu

Ä°MAR KANUNU

KANUN NO : 3194
Kabul Tarihi : 3 Mayıs 1985
Resmi Gazete ile NeÅŸir ve Ä°lânı : 9 Mayıs 1985 – Sayı: 18749

BÄ°RÄ°NCÄ° BÖLÜM
GENEL HÜKÜMLER
AMAÇ :
MADDE 1 – Bu Kanun, yerleÅŸme yerleri ile bu yerlerdeki yapılaÅŸmaların; plan, fen, saÄŸlık ve çevre ÅŸartlarına uygun teÅŸekkülünü saÄŸlamak amacıyla düzenlenmiÅŸtir.
KAPSAM :
MADDE 2 – Belediye ve mücavir alan sınırları içinde ve dışında kalan yerlerde yapılacak planlar ile inÅŸa edilecek resmi ve özel bütün yapılar bu Kanun hükümlerine tabidir.
GENEL ESAS :
MADDE 3 – Herhangi bir saha, her ölçekteki plan esaslarına, bulunduÄŸu bölgenin ÅŸartlarına ve yönetmelik hükümlerine aykırı maksatlar için kullanılmaz.
Ä°STÄ°SNALAR :
MADDE 4 – 2634 sayılı Turizmi TeÅŸvik Kanunu, 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu, bu Kanunun ilgili maddelerine uyulmak kaydı ile 2960 sayılı Ä°stanbul BoÄŸaziçi Kanunu ve 3030 sayılı Büyük Åžehir Belediyelerinin Yönetimi Hakkında Kanun ile diÄŸer özel kanunlar ile belirlenen veya belirlenecek olan yerlerde, bu Kanunun özel kanunlara aykırı olmayan hükümleri uygulanır.
Türk Silahlı Kuvvetlerine ait harekât, eÄŸitim ve savunma amaçlı yapılar için, bu Kanun hükümlerinden hangisinin ne ÅŸekilde uygulanacağı Milli Savunma Bakanlığı ile Bayındırlık ve Ä°skân Bakanlığı tarafından müÅŸtereken belirlenir.
TANIMLAR :
MADDE 5 – Bu Kanunda geçen terimlerden bazıları aÅŸağıda tanımlanmıştır.Nâzım Ä°mar Planı; varsa bölge veya çevre düzeni planlarına uygun olarak halihazır haritalar üzerine, yine varsa kadastral durumu iÅŸlenmiÅŸ olarak çizilen ve arazi parçalarının; genel kullanış biçimlerini, baÅŸlıca bölge tiplerini, bölgelerin gelecekteki nüfus yoÄŸunluklarını, gerektiÄŸinde yapı yoÄŸunluÄŸunu, çeÅŸitli yerleÅŸme alanlarının geliÅŸme ve büyüklükleri ile ilkelerini, ulaşım sistemlerini ve problemlerinin çözümü gibi hususları göstermek ve uygulama imar planlarının hazırlanmasına esas olmak üzere düzenlenen, detaylı bir raporla açıklanan ve raporuyla beraber bütün olan plandır.
Uygulama Ä°mar Planı; tasdikli halihazır haritalar üzerine varsa kadastral durumu iÅŸlenmiÅŸ olarak nâzım imar planı esaslarına göre çizilen ve çeÅŸitli bölgelerin yapı adalarını, bunların yoÄŸunluk ve düzenini, yolları ve uygulama için gerekli imar uygulama programlarına esas olacak uygulama etaplarını ve diÄŸer bilgileri ayrıntıları ile gösteren plandır.
YerleÅŸme Alanı; imar planı sınırı içindeki yerleÅŸik ve geliÅŸme alanlarının tümüdür.
Ä°mar Adası; imar planındaki esaslara göre meydana gelen adadır.
Ä°mar Parseli; Ä°mar adaları içerisindeki kadastro parsellerinin Ä°mar Kanunu,
Ä°mar Planı ve yönetmelik esaslarına göre düzenlenmiÅŸ ÅŸeklidir.
Kadastro Adası; kadastro yapıldığı zaman var olan adadır.
Kadastro Parseli; kadastro yapıldığı zaman kadastro adaları içinde bulunan mülkiyeti tescilli parseldir.
Yapı; karada ve suda, daimi veya muvakkat, resmi ve hususi yeraltı ve yerüstü inÅŸaatı ile bunların ilave, deÄŸiÅŸiklik ve tamirlerini içine alan sabit ve müteharrik tesislerdir.
Bina; kendi başına kullanılabilen, üstü örtülü ve insanların içine girebilecekleri ve insanların oturma, çalışma, eÄŸlenme ve dinlenmelerine veya ibadet etmelerine yarıyan, hayvanların ve eÅŸyaların korunmasına yarayan yapılardır.
Ä°lgili Ä°dare, belediye ve mücavir alan sınırları içinde belediye, dışındavaliliktir.
Bakanlık, Bayındırlık ve Ä°skân Bakanlığıdır.
Mücavir Alan; imar mevzuatı bakımından belediyelerin kontrol ve mesuliyeti altına verilmiÅŸ olan alanlardır.
Çevre düzeni planı;
Ülke ve bölge plan kararlarına uygun olarak konut, sanayi, tarım, turizm, ulaşım gibi yerleÅŸme ve arazi kullanılması kararlarını belirleyen plandır.
(Ek Fıkra: 3542 – 26.4.1989) Fen adamları; yapı, elektrik tesisatı, sıhhi tesisat ve ısıtma, makina, harita-kadastro ve benzeri alanlarda meslekî ve teknik öÄŸrenim veren en az lise dengi okullardan mezun olmuÅŸ veya lise mezunu olup, bir öÄŸretim yılı süreyle bakanlıkların açmış olduÄŸu kursları baÅŸarıyla tamamlamış olanlar ile 3308 sayılı Çıraklık ve Meslek EÄŸitimi Kanununa göre ustalık belgesine sahip olan elemanlardır.
Ayrıca, bu Kanunda adı geçen diÄŸer tanımlar Bakanlıkça hazırlanacak yönetmelikte tarif edilir.
Ä°KÄ°NCÄ° BÖLÜM
Ä°MAR PLANLARI Ä°LE Ä°LGÄ°LÄ° ESASLAR
PLANLAMA KADEMELERÄ° :
MADDE 6 – Planlar, kapsadıkları alan ve amaçları açısından; “Bölge Planları” imar planları ise, “Nâzım Ä°mar Planları” ve “Uygulama Ä°mar Planları” olarak hazırlanır. Uygulama imar planları, gerektiÄŸinde etaplar halinde de yapılabilir.
HALÄ°HAZIR HARÄ°TA VE Ä°MAR PLANLARI :
MADDE 7 – Halihazır harita ve imar planlarının yapılmasında aÅŸağıda belirtilen hususlara uyulur.
a) Halihazır haritası bulunmayan yerleÅŸik yerlerinin halihazır haritaları belediyeler veya valiliklerce yapılır veya yaptırılır. Bu haritaların tasdik mercii belediyeler ve valilikler olup tasdikli bir nüshası Bakanığa diÄŸer bir nüshası da ilgili tapu dairesine gönderilir.
b) Son nüfus sayımında, nüfusu 10.000’i aÅŸan yerleÅŸmelerin imar planlarının yaptırılmaları mecburidir.
Son nüfus sayımında nüfusu 10.000’i aÅŸmayan yerleÅŸmelerde, imar planı yapılmasının gerekli olup olmadığına belediye meclisi karar verir. Mevcut imar planları yürürlüktedir.
c) Mevcut planların yerleÅŸmiÅŸ nüfusa yetersiz olması durumunda veya yeni yerleÅŸme alanlarının acilen kullanmaya açılmasını temin için; belediyeler veya valiliklerce yapılacak mevzi imar planlarına veya imar planı olmayan yerlerde Bakanlıkça hazırlanacak yönetmelik esaslarına göre uygulama yapılır. Haritaların alınmasına veya imar planlarının tatbikatına memur edilen vazifeliler, vazifelerini yaparlarken 2613 sayılı Kadastro ve Tapu Tahriri Kanununun 7 nci maddesindeki selahiyeti haizdirler.
PLANLARIN HAZIRLANMASI VE YÜRÜRLÜÄžE KONULMASI :
MADDE 8 – Planların hazırlanmasında ve yürürlüÄŸe konulmasında aÅŸağıda belirtilen esaslara uyulur.
a) Bölge planları; sosyo-ekonomik geliÅŸme eÄŸilimlerini, yerleÅŸmelerin geliÅŸme potansiyelini, sektörel hedefleri, faaliyetlerin ve alt yapıların dağılımını belirlemek üzere hazırlanacak bölge planlarını, gerekli gördüÄŸü hallerde Devlet Planlama TeÅŸkilatı yapar veya yaptırır.
b) Ä°mar Planları; Nâzım Ä°mar Planı ve Uygulama Ä°mar Planından meydana gelir. Mevcut ise bölge planı ve çevre düzeni plan kararlarına uygunluÄŸu saÄŸlanarak, belediye sınırları içinde kalan yerlerin nâzım ve uygulama imar planları ilgili belediyelerce yapılır veya yaptırılır. Belediye meclisince onaylanarak yürürlüÄŸe girer. Bu planlar onay tarihinden itibaren belediye baÅŸkanlığınca tespit edilen ilan yerlerinde bir ay süre ile ilan edilir. Bir aylık ilan süresi içinde planlara itiraz edilebilir. Belediye baÅŸkanlığınca belediye meclisine gönderilen itirazlar ve planları belediye meclisi onbeÅŸ gün içinde inceleyerek kesin karara baÄŸlar.
Belediye ve mücavir alan dışında kalan yerlerde yapılacak planlar valilik veya ilgilisince yapılır veya yaptırılır. Valilikçe uygun görüldüÄŸü taktirde onaylanarak yürürlüÄŸe girer. Onay tarihinden itibaren valilikçe tesbit edilen ilan yerinde bir ay süre ile ilan edilir. Bir aylık ilan süresi içinde planlara itiraz edilebilir. Ä°tirazlar valiliÄŸe yapılır, valilik itirazları ve planları onbeÅŸ gün içerisinde inceleyerek kesin karara baÄŸlar.
Onaylanmış planlarda yapılacak değişiklikler de yukarıdaki usullere tabidir.
KesinleÅŸen imar planlarının bir kopyası, Bakanlığa gönderilir.
Ä°mar planları alenidir. Bu aleniyeti saÄŸlamak ilgili idarelerin görevidir.
Belediye BaÅŸkanlığı ve mülki amirlikler imar planının tamamını veya bir kısmını kopyalar veya kitapçıklar haline getirip çoÄŸaltarak tespit edilecek ücret karşılığında isteyenlere verir.
Ä°MAR PLANLARINDA BAKANLIÄžIN YETKÄ°SÄ° :
MADDE 9 – Bakanlık gerekli görülen hallerde, kamu yapıları ile ilgili imar planı ve deÄŸiÅŸikliklerinin, umumi hayata müessir âfetler dolayısıyla veya toplu konut uygulaması veya Gecekondu Kanununun uygulanması amacıyla yapılması gereken planların ve plan deÄŸiÅŸikliklerinin, birden fazla belediyeyi ilgilendiren metropoliten imar planlarının veya içerisinden veya civarından demiryolu veya karayolu geçen, hava meydanı bulunan veya havayolu veya denizyolu baÄŸlantısı bulunan yerlerdeki imar ve yerleÅŸme planlarının tamamını veya bir kısmını, ilgili belediyelere veya diÄŸer idarelere bu yolda bilgi vererek ve gerektiÄŸinde iÅŸbirliÄŸi saÄŸlayarak yapmaya, yaptırmaya, deÄŸiÅŸtirmeye ve re’sen onaylamaya yetkilidir.
(Ek Fıkra: 4046 – 24.11.1994) Belediye hudutları ve mücavir alanlar içerisinde bulunan ve özelleÅŸtirme programına alınmış kuruluÅŸlara ait arsa ve arazilerin, ilgili kuruluÅŸlarından gerekli görüÅŸ, (DeÄŸiÅŸik parantez içi hüküm: 4232 – 3.4.1997) (Belediye) alınarak Çevre imar bütünlüÄŸünü bozmayacak (Ek ibare: 4232-3.4.1997) “imar tadilatları ve” mevzi imar planlarının ve buna uygun imar durumlarının BaÅŸbakanlık ÖzelleÅŸtirme Ä°daresi BaÅŸkanlığınca hazırlanarak ÖzelleÅŸtirme Yüksek Kurulunca onaylanmak suretiyle yürürlüÄŸe girer ve ilgili Belediyeler bu arsa ve arazilerin imar fonksiyonlarını 5 yıl deÄŸiÅŸtiremezler. (Ek ibare: 4232-3.4.1997) Ä°lgili belediyeler görüÅŸlerini onbeÅŸ gün içinde bildirir.
Bir kamu hizmetinin görülmesi maksadı ile resmi bina ve tesisler için imar planlarında yer ayrılması veya bu amaçla deÄŸiÅŸiklik yapılması gerektiÄŸi taktirde, Bakanlık, valilik kanalı ile ilgili belediyeye talimat verebilir veya gerekirse imar planının resmi bina ve tesislerle ilgili kısmını re’sen yapar ve onaylar.
Bakanlık birden fazla belediyeyi ilgilendiren imar planlarının hazırlanmasında, kabul ve onaylanması safhasında ortaya çıkabilecek ihtilafları halleder, gerektiÄŸinde re’sen onaylar.
(Ek fıkra: 3394 – 20.6.1987) (Anayasa Mahkemesinin 26.9.1991 tarih ve E.1990/38, K.1991/32 sayılı kararı ile iptal edilmiÅŸtir. R.G. 21065 – 28.11.1991)
Kesinleşen planlar ilgili belediyelere ve valiliklere tebliğ edilir. Bu planların uygulanması mecburidir.
Re’sen yapılan planlardaki deÄŸiÅŸiklikler de yukarıdaki usullere tabidir.
Ä°MAR PROGRAMLARI, KAMULAÅžTIRMA VE KISITLILIK HALÄ° :
MADDE 10 – Belediyeler; imar planlarının yürürlüÄŸe girmesinden en geç 3 ay içinde, bu planı tatbik etmek üzere 5 yıllık imar programlarını hazırlarlar. BeÅŸ yıllık imar programlarının görüÅŸülmesi sırasında ilgili yatırımcı kamu kuruluÅŸlarının temsilcileri görüÅŸleri esas alınmak üzere Meclis toplantısına katılır. Bu programlar, belediye meclisinde kabul edildikten sonra kesinleÅŸir. Bu program içinde bulunan kamu kuruluÅŸlarına tahsis edilen alanlar, ilgili kamu kuruluÅŸlarına bildirilir. BeÅŸ yıllık imar programları sınırları içinde kalan alanlardaki kamu hizmet tesislerine tahsis edilmiÅŸ olan yerleri ilgili kamu kuruluÅŸları, bu program süresi içinde kamulaÅŸtırırlar. Bu amaçla gerekli ödenek, kamu kuruluÅŸlarının yıllık bütçelerine konulur.
Ä°mar programlarında, umumi hizmetlere ayrılan yerler ile özel kanunları gereÄŸince kısıtlama konulan gayrimenkuller kamulaÅŸtırılıncaya veya umumi hizmetlerle ilgili projeler gerçekleÅŸtirilinceye kadar bu yerlerle ilgili olarak diÄŸer kanunlarla verilen haklar devam eder.
KAMUYA AÄ°T GAYRÄ°MENKULLER :
MADDE 11 – Ä°mar planlarında; meydan, yol, park, yeÅŸil saha, otopark, toplu taşıma istasyonu ve terminal gibi umumi hizmetlere ayrılmış yerlere rastlayan Vakıflar Genel MüdürlüÄŸüne ait gayrimenkuller ile askeri yasak bölgeler, güvenlik bölgeleri ile ülke güvenliÄŸi ile doÄŸrudan doÄŸruya ilgili Türk Silahlı Kuvvetlerine ait harekât ve savunma amaçlı yerler hariç Hazine ve özel idareye ait arazi ve arsalar belediye veya valiliÄŸin teklifi, Maliye ve Gümrük Bakanlığının onayı ile belediye ve mücavir alan sınırları içinde belediyeye, belediye ve mücavir alan hudutları dışında özel idareye bedelsiz terk edilir ve tapu kaydı terkin edilir. Ancak, bu yerlerin üzerinde bina bulunduÄŸu taktirde, arsası hariç yalnız binanın hali hazır kıymeti için takdir edilecek bedel ödenir. Bedeli ve ödeme ÅŸekli taraflarca tespit olunur.
Bu suretle maledilen arazi ve arsalar belediye veya özel idare tarafından satılamaz ve baÅŸka bir maksat için kullanılamaz. Bu hususta tapu kütüÄŸünün beyanlar hanesine gerekli ÅŸerh konur.
Bu yerlerin kullanılış ÅŸekli, yeni bir imar planıyla deÄŸiÅŸtirilip özel mülkiyete konu olabilecek hale getirildiÄŸi taktirde, bu yerler devir alınan idareye belediye veya özel idarece aynı usulle iade edilir. Buna aykırı davranışı sabit olan ilgililer ÅŸahsen sorumludur. Bu terkinler hiçbir ÅŸekilde resim, harç ve vergiye tabi deÄŸildir.
(DeÄŸiÅŸik 4. fıkra: 4342 – 25.2.1998)
Hazırlanan imar planı sınırları içindeki kadastral yollar ile meydanlar, imar planının onayı ile bu vasıflarını kendiliÄŸinden kaybederek, onaylanmış imar planı kararı ile getirilen kullanma amacına konu ve tabi olurlar.
CEPHE HATTI :
MADDE 12 – Ä°mar planlarında gösterilen cephe hattından önde bina yapılamaz. Herhangi bir arsanın cephe hattının gerisinde kalan kısmı, plan ve yönetmelik esaslarına uygun bina inÅŸaatına yetmiyorsa, beÅŸ yıllık imar programı içinde olup olmadığına göre, 10 uncu maddede belirtilen müddetler içerisinde 18 inci madde hükümleri tatbik edilmediÄŸi veya baÅŸka bir ÅŸekilde halline imkan bulunmadığı takdirde mal sahibinin yazılı müracaatı üzerine, bu arsanın tamamı ilgili idarelerce kamulaÅŸtırılır.
Ä°MAR PLANLARINDA UMUMÄ° HÄ°ZMETLERE AYRILAN YERLER :
MADDE 13 – (1 inci fıkra, Anayasa Mahkemesinin 29 Haziran 2000 tarih ve 24094 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan, 29.12.1999 gün ve E.1999/33 – K.1999/51 sayılı kararı ile ve yayımından altı ay sonra yürürlüÄŸe girmek üzere iptal edilmiÅŸtir.)
Ä°mar programına alınan alanlarda kamulaÅŸtırma yapılıncaya kadar emlak vergisi ödenmesi durdurulur. KamulaÅŸtırmanın yapılması halinde durdurma tarihi ile kamulaÅŸtırma tarihi arasında tahakkuk edecek olan emlak vergisi, kamulaÅŸtırmayı yapan idare tarafından ödenir. Birinci fıkrada yazılı yerlerin kamulaÅŸtırma yapılmadan önce plan deÄŸiÅŸikliÄŸi ile kamulaÅŸtırmayı gerektirmeyen bir maksada ayrılması halinde ise durdurma tarihinden itibaren geçen sürenin emlak vergisini mal sahibi öder.
(3 üncü fıkra, Anayasa Mahkemesinin 29 Haziran 2000 tarih ve 24094 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan, 29.12.1999 gün ve E.1999/33 – K.1999/51 sayılı kararı ile ve yayımından altı ay sonra yürürlüÄŸe girmek üzere iptal edilmiÅŸtir.)
Onaylanmış imar planlarında, birinci fıkrada yazılı yerlerdeki arsa ve arazilerin, bu Kanunda öngörülen düzenleme ortaklık payı oranı üzerindeki miktarlarının mal sahiplerince ilgili idarelere bedelsiz olarak terk edilmesi halinde bu terk iÅŸlemlerinden ayrıca emlak alım ve satım vergisi alınmaz.
Ä°RTÄ°FAK HAKLARI :
MADDE 14 – Belediye veya valilikler, imar planlarının uygulanması sırasında, bir gayrimenkulün tamamını kamulaÅŸtırmadan o yerin muayyen saha, yükseklikte ve derinliÄŸindeki kısmı üzerinde kamu yararı amacıyla irtifak hakkı tesis edebilir.
Belediyeler veya valilikler, mümkün olan yer ve hallerde mal sahibinin muvafakatiyle, bedelsiz irtifak hakkı verme karşılığında, bedelsiz irtifak hakkı tesis edebilir.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Ä°FRAZ VE TEVHÄ°D Ä°ÅžLERÄ°
Ä°FRAZ VE TEVHÄ°D :
MADDE 15 – Ä°mar planlarına göre yol, meydan, yeÅŸil saha, park ve otopark gibi umumi hizmetlere ayrılan yerlere rastlayan gayrimenkullerin bu kısımlarının ifrazına veya tevhidine izin verilmez.
İmar parselasyon planı tamamlanmış olan yerlerde yapılacak ifraz veya tevhidin bu planlara uygun olması şarttır.
Ä°mar planlarında parsel cepheleri tayin edilmeyen yerlerde yapılacak ifrazların, asgari cephe geniÅŸlikleri ve büyüklükleri yönetmelikte belirtilen esaslara göre tespit edilir.
Ä°mar planı dışında kalan alanlarda yönetmeliklerinde tayin edilecek miktarlardan küçük ifrazlara izin verilmez.
TESCÄ°L VE ÅžÜYUUN Ä°ZALESÄ° :
MADDE 16 – Belediye ve mücavir alan hudutları içindeki gayrimenkullerin re’sen veya müracaat üzerine tevhid veya ifrazı, bunlar üzerinde irtifak hakkı tesisi veya bu hakların terkini, bu Kanun ve yönetmelik hükümlerine uygunluÄŸu belediye encümenleri veya il idare kurullarınca onaylanır.
Onaylama, iÅŸlemi müracaatın belediyelere veya valiliklere intikalinden itibaren en geç 30 gün içinde sonuçlandırılır ve tescil veya terkini için 15 gün içinde tapuya bildirilir.
Tapu dairesi, tescil veya terkin iÅŸlemini bir ay içinde sonuçlandırmak zorundadır.
Bu Kanun hükümlerine göre ÅŸüyulandırılan gayrimenkullerin sahipleri ilgili idarenin tebliÄŸi tarihinden itibaren altı ay içinde aralarında anlaÅŸamadıkları veya ÅŸüyuun izalesi için, mahkemeye müracaat edilmediÄŸi taktirde ilgili idare hissedarmış gibi, ÅŸüyuun izalesi davası açabilir.
Tarafların rızası veya mahkeme kararı ile ÅŸüyuun izalesi ve arazi taksimi de yukarıdaki hükümlere tabidir.
KAMULAÅžTIRMADAN ARTA KALAN KISIMLAR :
MADDE 17 – Belediye veya valilik, kendi malı olan veya imar planlarının tatbiki sonucu kamulaÅŸtırmadan artan parçalarla, istikameti deÄŸiÅŸtirilen veya kapanan yol ve meydanlarda hâsıl olan sahalardan müstakil inÅŸaata elveriÅŸli olmayan parçaları, bitiÅŸiÄŸindeki arsa veya bina sahibine bedel taktiri suretiyle satmak, gayrimenkul sahiplerinin yola giren yerlerden dolayı tahakkuk eden istihkaklarını bedel takdiri suretiyle deÄŸiÅŸtirmek ve komÅŸu gayrimenkul sahibi takdir edilen bedelle satın almaktan imtina ederse, ÅŸûyulandırıp satmak suretiyle imar planına uygunluÄŸunu temin eder. Bunlardan müstakil inÅŸaata elveriÅŸli olanları, kamu yararı için, belediye veya valilikçe yeri alınan ÅŸahısların muvafakatları halinde istihkaklarına karşılık olarak bedel takdiri ve icabında denklik temini suretiyle deÄŸiÅŸtirmeye belediye ve valilik yetkilidir.
Ayrıca belediye veya valilikler ile ÅŸüyulu olan müstakil inÅŸaat yapmaya müsait bulunan imar parsellerinde, belediye veya valilikler, hisselerini parselin diÄŸer hissedarlarına bedel takdiri suretiyle satmaya, ilgililer satın almaktan imtina ederse, ÅŸüyuun izalesi suretiyle sattırmaya yetkilidir.
Bu maddeye göre bedel takdirleri ve bu bedellere itiraz ÅŸekilleri 2942 sayılı KamulaÅŸtırma Kanunu hükümlerine göre yapılır.
ARAZÄ° VE ARSA DÜZENLEMESÄ° :
MADDE 18 – Ä°mar hududu içinde bulunan binalı veya binasız arsa ve arazileri malikleri veya diÄŸer hak sahiplerinin muvafakatı aranmaksızın, birbirleri ile, yol fazlaları ile, kamu kurumlarına veya belediyelere ait bulunan yerlerle birleÅŸtirmeye, bunları yeniden imar planına uygun ada veya parsellere ayırmaya, müstakil, hisseli veya kat mülkiyeti esaslarına göre hak sahiplerine dağıtmaya ve re’sen tescil iÅŸlemlerini yaptırmaya belediyeler yetkilidir. Sözü edilen yerler belediye ve mücavir alan dışında ise yukarıda belirtilen yetkiler valilikçe kullanılır.
Belediyeler veya valiliklerce düzenlemeye tabi tutulan arazi ve arsaların dağıtımı sırasında bunların yüzölçümlerinden yeteri kadar saha, düzenleme dolayısıyla meydana gelen deÄŸer artışları karşılığında “düzenleme ortaklık payı” olarak düÅŸülebilir. Ancak, bu maddeye göre alınacak düzenleme ortaklık payları, düzenlemeye tabi tutulan arazi ve arsaların düzenlenmeden önceki yüzölçümlerinin yüzde otuzbeÅŸini geçemez.
Düzenleme ortaklık payları, düzenlemeye tabi tutulan yerlerin ihtiyacı olan yol, meydan, park, otopark, çocuk bahçesi, yeÅŸil saha, (DeÄŸiÅŸik ibare: 4928 – 15.7.2003 / m.9) “ibadet yeri” ve karakol gibi umumi hizmetlerden ve bu hizmetlerle ilgili tesislerden baÅŸka maksatlarda kullanılamaz.
Düzenleme ortaklık paylarının toplamı, yukarıdaki fıkrada sözü geçen umumi hizmetler için, yeniden ayrılması gereken yerlerin alanları toplamından az olduÄŸu taktirde, eksik kalan miktar belediye veya valilikçe kamulaÅŸtırma yolu ile tamamlanır.
Herhangi bir parselden bir miktar sahanın kamulaÅŸtırılmasının gerekmesi halinde düzenleme ortaklık payı, kamulaÅŸtırmadan arta kalan saha üzerinden ayrılır.
Bu fıkra hükümlerine göre, herhangi bir parselden bir defadan fazla düzenleme ortaklık payı alınmaz. Ancak, bu hüküm o parselde imar planı ile yeniden bir düzenleme yapılmasına mani teÅŸkil etmez.
Bu düzenlemeye tabi tutulan arazi ve arsaların düzenleme ortaklık payı alınanlarından, bu düzenleme sebebiyle ayrıca deÄŸerlendirme resmi alınmaz. Üzerinde bina bulunan hisseli parsellerde, ÅŸûyulanma sadece zemine ait olup, ÅŸûyuun giderilmesinde bina bedeli ayrıca dikkate alınır. Düzenleme sırasında plan ve mevzuata göre muhafazasında mahzur bulunmayan bir yapı, ancak bir imar parseli içinde bırakılabilir. Tamamının veya bir kısmının plan ve mevzuat hükümlerine göre muhafazası mümkün görülemeyen yapılar ise, birden fazla imar parseline de rastlayabilir. Hisseli bir veya birkaç parsel üzerinde kalan yapıların bedelleri, ilgili parsel sahiplerince yapı sahibine ödenmedikçe ve aralarında baÅŸka bir anlaÅŸma temin edilmedikçe veya ÅŸûyuu giderilmedikçe bu yapıların eski sahipleri tarafından kullanılmasına devam olunur.
Bu maddede belirtilen kamu hizmetlerine ayrılan yerlere rastlayan yapılar, belediye veya valilikçe kamulaÅŸtırılmadıkça yıktırılamaz.
DüzenlenmiÅŸ arsalarda bulunan yapılara, ilgili parsel sahiplerinin muvafakatları olmadığı veya plan ve mevzuat hükümlerine göre mahzur bulunduÄŸu taktirde, küçük ölçüdeki zaruri tamirler dışında ilave, deÄŸiÅŸiklik ve esaslı tamir izni verilemez. Düzenlemeye tabi tutulması gerektiÄŸi halde, bu madde hükümlerinin tatbiki mümkün olmayan hallerde imar planı ve yönetmelik hükümlerine göre müstakil inÅŸaata elveriÅŸli olan kadastral parsellere plana göre inÅŸaat ruhsatı verilebilir.
Bu maddenin takibinde belediye veya valilik, ödeyecekleri kamulaÅŸtırma bedeli yerine ilgililerin muvafakatı halinde kamulaÅŸtırılması gereken yerlerine karşılık, plan ve mevzuat hükümlerine göre yapı yapılması mümkün olan belediye veya valiliÄŸe ait sahalardan yer verebilirler.
Veraset yolu ile intikal eden, bu Kanun hükümlerine göre ÅŸûyulandırılan Kat Mülkiyeti Kanunu uygulaması, tarım ve hayvancılık, turizm sanayi ve depolama amacı için yapılan hisselendirmeler ile cebri icra yolu ile satılanlar hariç imar planı olmayan yerlerde her türlü yapılmaÅŸma amacıyla arsa ve parselleri hisselere ayıracak özel parselasyon planları, satış vaadi sözleÅŸmeleri yapılamaz.
PARSELASYON PLANLARININ HAZIRLANMASI VE TESCÄ°LÄ° :
MADDE 19 – Ä°mar planlarına göre parselasyon planları yapılıp, belediye ve mücavir alan içinde belediye encümeni, dışında ise il idare kurulunun onayından sonra yürürlüÄŸe girer. Bu planlar bir ay müddetle ilgili idarede asılır. Ayrıca mutat vasıtalarla duyurulur. Bu sürenin sonunda kesinleÅŸir. Tashih edilecek planlar hakkında da bu hüküm uygulanır.
KesinleÅŸen parselasyon planları tescil edilmek üzere tapu dairesine gönderilir. Bu daireler ilgililerin muvafakatı aranmaksızın, sicilleri planlara göre re’sen tanzim ve tesis ederler.
Bir parsel üzerinde birden fazla bina ve tesislerin yapımı gerektiÄŸinde (Kooperatif evleri, siteler, toplu konut inÅŸaatı gibi) imar parselasyon planları ifraza gerek kalmadan bu ihtiyacı karşılayacak ÅŸekilde düzenlenir veya deÄŸiÅŸtirilir ve burada, talep halinde, Kat Mülkiyeti Kanunu hükümleri uygulanır.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
YAPI VE YAPI Ä°LE Ä°LGÄ°LÄ° ESASLAR
YAPI :
MADDE 20 – Yapı :
a) KuruluÅŸ veya kiÅŸilerce kendilerine ait tapusu bulunan arazi, arsa veya parsellerde,
b) KuruluÅŸ veya kiÅŸilirce, kendisine ait tapusu bulunmamakla beraber kamu kurum ve kuruluÅŸların vermiÅŸ oldukları tahsis veya irtifak hakkı tesis bölgeleri ile, Ä°mar planı, yönetmelik, ruhsat ve eklerine uygun olarak yapılabilir.
YAPI RUHSATÄ°YESÄ° :
MADDE 21 – Bu Kanunun kapsamına giren bütün yapılar için 26 ncı maddede belirtilen istisna dışında belediye veya valiliklerden (veya yeminli serbest mimarlık ve mühendislik bürolarından) yapı ruhsatiyesi alınması mecburidir. (*)
(*) 21 inci maddenin birinci fıkrasında ( ) içine alınan kısım Anayasa Mahkemesinin 11 Aralık 1986 tarih ve E.1985/11, K.1986/29 sayılı kararı ile iptal edilmekle hükmü kalmamıştır.
Ruhsat alınmış yapılarda herhangi bir deÄŸiÅŸiklik yapılması da yeniden ruhsat alınmasına baÄŸlıdır. Bu durumda; bağımsız bölümlerin brüt alanı artmıyorsa ve nitelik deÄŸiÅŸmiyorsa ruhsat, hiçbir vergi, resim ve harca tabi olmaz. Ancak, derz, iç ve dış sıva, boya, badana, oluk, dere, doÄŸrama, döÅŸeme ve tavan kaplamaları, elektrik ve sıhhi tesisat tamirleri ile çatı onarımı ve kiremit aktarılması ve yönetmeliÄŸe uygun olarak mahallin hususiyetine göre belediyelerce hazırlanacak imar yönetmeliklerinde belirtilecek taşıyıcı unsuru etkilemeyen diÄŸer tadilatlar ve tamiratlar ruhsata tabi deÄŸildir. Belediyeler veya valilikler mahallin ve çevrenin özelliklerine göre yapılar arasında uyum saÄŸlamak, güzel bir görünüm elde etmek amacıyla dış cephe boya ve kaplamaları ile çatının malzemesini ve rengini tayin etmeye yetkilidir. Bu Kanunun yürürlüÄŸe girmesinden önce yapılmış olan yapılar da bu hükme tabidir.
RUHSAT ALMA ÅžARTLARI :
MADDE 22 – Yapı ruhsatiyesi almak için belediye, valilik (veya yeminli serbest mimarlık ve mühendislik) bürolarına yapı sahipleri veya kanuni vekillerince dilekçe ile müracaat edilir. Dilekçeye sadece tapu (istisnai hallerde tapu senedi yerine geçecek belge), mimari proje, statik proje, elektrik ve tesisat projeleri, resim ve hesapları, röperli veya yoksa, ebatlı kroki eklenmesi gereklidir. (*)
Belediyeler veya valiliklerce veya yeminli serbest mimarlık ve mühendislik bürolarınca ruhsat ve ekleri incelenerek eksik ve yanlış bulunmuyorsa müracaat tarihinden itibaren en geç otuz gün içinde yapı ruhsatiyesi verilir.
Eksik veya yanlış olduÄŸu taktirde; müracaat tarihinden itibaren onbeÅŸ gün içinde müracaatçıya ilgili bütün eksik ve yanlışları yazı ile bildirilir. Eksik ve yanlışlar giderildikten sonra yapılacak müracaattan itibaren en geç onbeÅŸ gün içinde yapı ruhsatiyesi verilir.
GELÄ°ÅžTÄ°RME ALANLARINDA YAPI RUHSATI :
MADDE 23 – Ä°skân hudutları içinde olup da, imar planında beldenin inkiÅŸafına ayrılmış bulunan sahalarda her ne ÅŸekilde olursa olsun, yapı izni verilebilmesi için;
a) Bu sahaların imar planı esaslarına ve yönetmelik hükümlerine uygun olarak parselasyon planlarının belediye encümeni veya il idare kurulunca tasdik edilmiÅŸ bulunması,
b) Plana ve bulunduÄŸu bölgenin ÅŸartlarına göre yollarının, pis ve içme suyu ÅŸebekeleri gibi teknik alt yapısının yapılmış olması,
Şarttır.
Ancak, bunlardan parselasyon planları tasdik edilmiÅŸ olmakla beraber yolu, pis ve içme suyu ÅŸebekeleri gibi teknik alt yapısı henüz yapılmamış olan yerlerde, ilgili idarenin izni halinde ve ilgili idarece hazırlanacak projeye uygun olarak yaptıranlara veya parselleri hizasına rastlayan ve yönetmelikte belirtildiÄŸi ÅŸekilde hissesine düÅŸen teknik alt yapı bedelini % 25 peÅŸin ödeyip geri kalan % 75 ini alt yapı hizmetinin ilgili idaresince tamamlanacağı tarihten en geç altı ay içinde ödemeyi taahhüt edenlere de yapı ruhsatı verilir. Kanalizasyon tesisinin yapı bitirilip kullanılmaya baÅŸlanacağı tarihe kadar yapılmaması halinde, foseptik veya benzeri geçici bir tesis yaptırılması yoluna gidilir. Bu yapılmadığı taktirde yapıya kullanma izni verilemez. Ana tesis yapıldığında yapı sahibi veya sahipleri lâğım ayaklarını bu tesise baÄŸlamaya mecburdurlar.
Toplu mesken alanlarında, ilgili ÅŸahıs veya kurumlarca ilgili idarenin izni ile bütününü inÅŸa ve ikmal edilen teknik altyapının iki tarafındaki diÄŸer parsellerin sahiplerinden, kendi parsellerinde isabet eden bedel alınmadıkça kendilerine yapı ruhsatı verilmez.
(*) 22 nci maddenin birinci fıkrasında ( ) içine alınan kısım Anayasa Mahkemesinin 11 Aralık 1986 tarih ve E.1985/11, K.1986/29 sayılı kararı ile iptal edilmekle hükmü kalmamıştır.
Toplu mesken alanlarında altyapı tesisleri belediyelerce onaylı projesine göre ilgili ÅŸahıs veya kurumlarınca yapılmışsa belediyece altyapı hizmetleri nedeniyle hiçbir bedel alınmaz.
Alınan bu paralar teknik altyapıyı yaptıranlara veya bu meblağı önceden ilgili idareye ödeyenlere aynen geri verilir
Åžu kadar ki, bir yolun iki tarafındaki parsel sahipleri bahis konusu yol bedellerini ve bir kanalizasyon ÅŸebekesinden istifade eden veya etmesi gereken parsel sahipleri teknik altyapı bedellerini ilgili idareye vermedikçe ilgili idarenin bu tesisleri inÅŸa ve ikmali mecburiyeti yoktur.
Mevcut binalarda esaslı deÄŸiÅŸiklikler ve ilaveler yapılması da bu madde hükümlerine baÄŸlı olmakla beraber, bunların tamirleri için yukarıdaki ÅŸartlar aranmaz.
Bu maddenin tatbikinde 6183 Sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümleri tatbik olunur. Tatbikatla ilgili diÄŸer hususlar imar yönetmeliÄŸinde belirtilir.
Ä°mar planları ilke kararları ile yoÄŸunluk ve yapı düzeninde düzeltme ve yenileme getirilen yerleÅŸik alanlardaki uygulamada mevcut ÅŸehirsel teknik ve sosyal altyapının tevsii ya da yenilenmesi gereken durumlarda, ÅŸehirsel hizmetlerin yerine getirilmesi ile ilgili olarak kanunlarda belirtilen katılma payları bu hizmetlerden yararlanacak arsa, yapı yada bina sahiplerinden usulünce alınır
Ä°mar planlarında meskûn saha olarak belirtilen yerlerde ise, gayrimenkul sahiplerince pis su mecralarının, yapının bulunduÄŸu sokaktaki lâğım ÅŸebekesine veya varsa umumi foseptiÄŸe baÄŸlanması, lağım ÅŸebekesi veya umumi foseptik olmayan yerlerde mahalli ihtiyaç ve vesaite göre ilgili idarece verilecek esaslar dahilinde gayrimenkulün içinde, lüzumlu tesisatın yapılması mecburidir. Bu baÄŸlantılar mal sahibi tarafından ilgili idarece yapılacak tebligatla verilecek müddet zarfında yaptırılmadığı taktirde ilgili idare tarafından yıktırılır.
YEMÄ°NLÄ° SERBEST MÄ°MARLIK VE MÜHENDÄ°SLÄ°K BÜROLARININKURULUÅžU, YETKÄ° ALANLARI VE SORUMLULUKLARI :
MADDE 24 – (Anayasa Mahkemesinin 11 Aralık 1986 tarih ve E.1985/11, K.1986/29 sayılı Kararı ile iptal edilmekle hükmü kalmamıştır.)
YEMÄ°NLÄ° SERBEST MÄ°MARLIK VE MÜHENDÄ°SLÄ°K BÜROLARININ SINIFLANDIRILMASI
MADDE 25 – (Anayasa Mahkemesinin 11 Aralık 1986 tarih ve E.1985/11, K.1986/29 sayılı Kararı ile iptal edilmekle hükmü kalmamıştır.)
KAMUYA AÄ°T YAPI VE TESÄ°SLER Ä°LE SANAYÄ° TESÄ°SLERÄ°NDE RUHSAT :
MADDE 26 – Kamu kurum ve kuruluÅŸlarınca yapılacak veya yaptırılacak yapılara, imar planlarında o maksada tahsis edilmiÅŸ olmak, plan ve mevzuata aykırı olmamak üzere mimari, statik, tesisat ve her türlü fenni mesuliyeti bu kamu kurum ve kuruluÅŸlarınca üstlenilmesi ve mülkiyetin belgelenmesi kaydıyla avan projeye göre ruhsat verilir.
güvenlik ve emniyeti ile Türk Silâhlı Kuvvetlerinin harekât ve savunması bakımından gizlilik arz eden yapılara, belediyeden alınan imar durumuna, kat nizamı, cephe hattı, inÅŸaat derinliÄŸi ve toplam inÅŸaat metrekaresine uyularak projelerinin kurumlarınca tasdik edildiÄŸi, statik ve tesisat sorumluluÄŸunun kurumlarına ait olduÄŸunun ilgili belediyesine veya valiliklere yazı ile bildirdiÄŸi takdirde, 22 nci maddede sayılan belgeler aranmadan yapı ruhsatı verilir.
(3. fıkra Anayasa Mahkemesinin 11 Aralık 1986 tarih ve E.1985/11 – K.1986/29 sayılı kararı ile iptal edilmekle hükmü kalmamıştır.)
RUHSATA TABÄ° OLMAYAN YAPILAR VE UYACAKLARI ESASLAR :
MADDE 27 – (Maddenin 1., 2. ve 3 üncü fıkraları Anayasa Mahkemesinin 11 Aralık 1986 tarih ve E.1985/11, K.1986/29 sayılı Kararı ile iptal edilmekle hükmü kalmamıştır.)
Belediye ve mücavir alanlar dışında köy nüfusuna kayıtlı ve köyde sürekli oturanların köy yerleÅŸik alanları ve civarında mezralarda yaptıracağı konut, hayvancılık veya tarımsal amaçlı yapılar için inÅŸaat ve iskân ruhsatı aranmaz. Ancak yapının fen ve saÄŸlık kurallarına uygun olması ve muhtarlıktan izin alınması gerekir.
FENNÄ° MESULLER VE MESULÄ°YETLERÄ° Ä°LE MÜTEAHHÄ°T SÄ°CÄ°LLERÄ° :
MADDE 28 – Yapının fenni mesuliyetini üzerine alan meslek mensupları yapıyı ruhsat ve eklerine uygun olarak yaptırmaya, ruhsat ve eklerine aykırı yapılması halinde durumu üç iÅŸ günü içinde ruhsatı veren belediyeye veya valiliklere (veya yeminli serbest mimarlık ve mühendislik bürolarına) bildirmeye mecburdurlar. Bu ihbar üzerine 32 nci maddeye göre iÅŸlem yapılır. (*)
Yapının nev’ine, ehemmiyetine ve büyüklük derecesine göre proje ve eklerinin tanziminin ve inÅŸaatının kontrolünün 38 inci maddede belirtilen meslek mensuplarına yaptırılması mecburidir.
Yapının, fenni mesuliyetini üzerine almış olan meslek mensubu, bu vazifeden çekildiÄŸi takdirde, tatil günleri hariç, üç gün içinde, mucip sebepleriyle birlikte keyfiyeti yazılı olarak ilgili idareye bildirmekle mükelleftir, aksi taktirde kanuni mesuliyetten kurtulamaz.
Fenni mesulün herhangi bir sebeple istifası halinde istifa tarihinden önce yapılan iÅŸlerde sorumluluÄŸu devam eder
Fenni mesuliyeti üzerine alanın istifa veya ölümü halinde baÅŸka bir meslek mensubu fenni mesuliyeti deruhte etmedikçe yapının devamına müsaade edilmez.
Belediye ve mücavir alan sınırları içinde özel inÅŸaat yapan müteahhitlerin sicilleri belediyelerce, bu hudutlar dışında özel inÅŸaat yapanların sicilleri de valiliklerce tutulur.
RUHSAT MÜDDETÄ° :
MADDE 29 – Yapıya baÅŸlama müddeti ruhsat tarihinden itibaren iki yıldır. Bu müddet zarfında yapıya baÅŸlanmadığı veya yapıya baÅŸlanıp da her ne sebeple olursa olsun, baÅŸlama müddetiyle birlikte beÅŸ yıl içinde bitirilmediÄŸi takdirde verilen ruhsat hükümsüz sayılır. Bu durumda yeniden ruhsat alınması mecburidir. BaÅŸlanmış inÅŸaatlarda müktesep haklar saklıdır. Ruhsat yenilenmesi ve plan tadili sırasında ayrıca harç alınmaz. Ancak inÅŸaat sahasında artış, bağımsız bölümlerin brüt alanında veya niteliÄŸinde deÄŸiÅŸme olması halinde yeniden hesaplanacak harçtan evvelce ödenen harç tutarı, tenzil edilir. Yeni durumda hesaplanan harç tutarında azalma olması halinde iade yapılmaz. DiÄŸer kanunlardaki muafiyet hükümleri saklıdır. Ruhsat ve eklerinin yapı yerinde bulundurulması mecburidir.
YAPI KULLANMA Ä°ZNÄ° :
MADDE 30 – Yapı tamamen bittiÄŸi takdirde tamamının, kısmen kullanılması mümkün kısımları tamamlandığı takdirde bu kısımlarının kullanılabilmesi için inÅŸaat ruhsatını veren belediye, valilik (veya yeminli serbest mimarlık veya mühendislik bürolarından), 27 nci maddeye göre ruhsata tabi olmayan yapıların tamamen veya kısmen kullanılabilmesi için ise ilgili belediye ve valilikten izin alınması mecburidir. Mal sahibinin müracaatı üzerine yapının ruhsat ve eklerine uygun olduÄŸu ve kullanılmasında fen bakımından mahzur görülmediÄŸinin tespiti gerekir. (*)
Belediyeler, valilikler (veya yeminli serbest mimarlık ve mühendislik büroları) mal sahiplerinin müracaatlarını en geç otuz gün içinde neticelendirmek mecburiyetindedir. Aksi halde bu müddetin sonunda yapının tamamının veya biten kısmının kullanılmasına izin verilmiÅŸ sayılır. (Ancak müracaat yeminli serbest mimarlık ve mühendislik bürosuna yapılmış ise bu hüküm uygulanmaz. Yeminli büro, müracaatı bu süre içerisinde müsbet veya menfi mutlaka sonuçlandırmak zorundadır.) (**)
(*) 28 ve 30 uncu maddelerin birinci fıkralarında (….) içine alınan kısım Anayasa Mahkemesinin 11 Aralık 1986 tarih ve E.1985/11, K.1986/29 sayılı kararı ile iptal edilmekle hükmü kalmamıştır.
(**) 30 uncu maddenin ikinci fıkrasının iki yerinde (…) içine alınan kısımlar Anayasa Mahkemesinin 11 Aralık 1986 tarih ve E.1985/11, K.1986/29 sayılı Kararı ile iptal edilmekle hükmü kalmamıştır.
Bu maddeye göre verilen izin yapı sahibini kanuna, ruhsat ve eklerine riayetsizlikten doÄŸacak mesuliyetten kurtaramayacağı gibi her türlü vergi, resim ve harç ödeme mükellefiyetinden de kurtarmaz.
KULLANMA Ä°ZNÄ° ALINMAMIÅž YAPILAR
MADDE 31 – Ä°nÅŸaatın bitme günü, kullanma izninin verildiÄŸi tarihtir. Kullanma izni verilmeyen ve alınmayan yapılarda izin alınıncaya kadar elektrik, su ve kanalizasyon hizmetlerinden ve tesislerinden faydalandırılmazlar. Ancak, kullanma izni alan bağımsız bölümler bu hizmetlerden istifade ettirilir.
RUHSATSIZ VEYA RUHSAT VE EKLERÄ°NE AYKIRI OLARAK BAÅžLANAN YAPILAR :
MADDE 32 – Bu Kanun hükümlerine göre ruhsat alınmadan yapılabilecek yapılar hariç; ruhsat alınmadan yapıya baÅŸlandığı veya ruhsat ve eklerine aykırı yapı yapıldığı ilgili idarece tespiti, fenni mesulca (veya yeminli serbest mimarlık ve mühendislik bürosunca) tespiti ve ihbarı veya herhangi bir ÅŸekilde bu duruma muttali olunması üzerine, belediye veya valiliklerce o andaki inÅŸaat durumu tespit edilir. Yapı mühürlenerek inÅŸaat derhal durdurulur. (*)
Durdurma, yapı tatil zaptının yapı yerine aşılmasıyla yapı sahibine tebliÄŸ edilmiÅŸ sayılır. Bu tebligatın bir nüshasıda muhtara bırakılır.
Bu tarihten itibaren en çok bir ay içinde yapı sahibi, yapısını ruhsata uygun hale getirerek veya ruhsat alarak, belediyeden veya valilikten mühürün kaldırılmasını ister.
Ruhsata aykırılık olan yapıda, bu aykırılığın giderilmiÅŸ olduÄŸu veya ruhsat alındığı ve yapının bu ruhsata uygunluÄŸu, inceleme sonunda anlaşılırsa, mühür, belediye veya valilikçe kaldırılır ve inÅŸaatın devamına izin verilir.
Aksi takdirde, ruhsat iptal edilir, ruhsata aykırı veya ruhsatsız yapılan bina, belediye encümeni veya il idare kurulu kararını müteakip, belediye veya valilikçe yıktırılır ve masrafı yapı sahibinden tahsil edilir.
UMUMÄ° HÄ°ZMETLERE AYRILAN YERLERDE MUVAKKAT YAPILAR :
MADDE 33 – Ä°mar planlarında bulunup da müracaat gününde beÅŸ yıllık imar programına dahil olmayan yerlerde; plana göre kapanması gereken yol ve çıkmaz sokak üzerinde bulunan veya 18 inci madde hükümleri tatbik olunmadan normal ÅŸartlarla yapı izni verilmeyen veya 13 üncü maddede belirtilen hizmetlere ayrılmış olan ve haklarında bu madde hükmünün tatbiki istenen parsellerde üzerinde yönetmelik esaslarına uygun yapı yapılması mümkün olanlarında sahiplerinin istekleri üzerine belediye encümeni veya il idare kurulu kararıyla imar planı tatbikatına kadar muvakkat inÅŸaat veya tesisata müsaade edilir ve buna dayanılarak usulüne göre yapı izni verilir. Bu gibi hallerde verilecek müddetin on yıl olması, yapı izni verilmezden önce belediye encümeni veya il idare kurulu kararının gün ve sayısının on yıllık müddet için muvakkat inÅŸaat veya tesisat olduÄŸunun, lüzumlu ölçü ve ÅŸartlarla birlikte tapu kaydına ÅŸerh edilmesi gereklidir. Muvakkatlık müddeti tapu kaydına ÅŸerh verildiÄŸi günden baÅŸlar.
Birinci fıkrada sözü geçen bir parselde, esasen kullanılabilen bir bina varsa bu parsele yeniden inÅŸaat ve ilaveler yapılmasına izin verilmeyeceÄŸi gibi, birden fazla muvakkat yapıya izin verilen yerlerde dahi bu yapıların ölçüleri toplamı yönetmelikte gösterilen miktarları geçemez. Bu maddenin tatbikinde kadastral parsel de bir imar parseli gibi kabul olunur.
Plan tatbik olunurken, muvakkat inÅŸaat veya tesisler yıktırılırlar. On yıllık muvakkatlık müddeti dolduktan sonra veya on yıl dolmadan yıktırılması veya kamulaÅŸtırılması halinde muvakkat bina ve tesislerin 2942 sayılı KamulaÅŸtırma Kanunu hükümlerine göre takdir olunacak bedeli sahibine ödenir.
(*) 32 inci maddenin ikinci fıkrasında (…) içine alınan kısım Anayasa Mahkemesinin 11 Aralık 1986 tarih ve E.1985/11, K.1986/29 sayılı Kararı ile iptal edilmekle hükmü kalmamıştır.
Ä°NÅžAAT, TAMÄ°RAT VE BAHÇE TANZÄ°MÄ° Ä°LE Ä°LGÄ°LÄ° TEDBÄ°RLER VE MÜKELLEFÄ°YETLER :
MADDE 34 – Ä°nÅŸaat ve tamiratın devamı ve bahçelerin tanzim ve aÄŸaçlandırılması sırasında yolun ve yaya kaldırımlarının, belediye veya valiliklere ve komÅŸulara ait yerlerin iÅŸgal edilmemesi ve buralardaki yeraltı ve yerüstü tesislerinin tahrip olunmaması ve bunlara zarar verilmemesi, taşıt ve yayaların gidiÅŸ ve geliÅŸinin zorlaÅŸtırılmaması, yapı, yol sınırına üç metre ve daha az mesafede yapıldığı takdirde her türlü tehlikeyi önleyecek ÅŸekilde yapı önünün tahta perde veya münasip malzeme ile kapatılması ve geceleri aydınlatılması, mecburidir.
Yapı, yol kenarına yapıldığı takdirde ilgili idarece takdir edilecek zaruri hallerde yaya kaldırımlarının bir kısmının iÅŸgaline yayalar için uygun geçiÅŸ saÄŸlamak ve yukardaki tedbirler alınmak ÅŸartıyla müsaade olunabilir.
Bu gibi hallerde mülk sahibi veya inÅŸaatı deruhte eden kiÅŸi veya kuruluÅŸun sahipleri gelip geçenlere zarar vermeyecek ve tehlikeyi önleyecek tedbirleri alırlar.
Zemin katlarda, dükkân yapılmasına müsaade edilen yapılarda, yaya kaldırımı ile aynı seviyedeki ön bahçeleri yayaya açık bulundurulacak, yayaların can emniyetini tehlikeye düÅŸürecek duvar ve manialar yapılamaz.
Bu gibi yerlerde ve parsel hudutlarına merdiven yapılması zaruri hallerde rıht yüksekliÄŸi 0,15 metreden fazla olamaz.
BÄ°NA ÖN CEPHE HATTI Ä°LE YOL ARASI VE TABÄ°Ä° ZEMÄ°NÄ°N KAZILMASI :
MADDE 35 – Binaların zemin seviyesi altında kat kazanmak maksadıyla, bina cephe hattından yola kadar olan kısımda, zeminin kazılarak yaya kaldırımının seviyesinin altına düÅŸürülmesine müsaade edilmez.
Her ne sebeple olursa olsun evvelce ön bahçeleri yaya kaldırımı seviyesinden 0.50 metreden daha aÅŸağıda teÅŸekkül etmiÅŸ bulunan binalarla bu gibi arsaların sahipleri, gelip geçenlerin emniyetini temin etmek üzere, yol kenarına yönetmelikle belirtilen veya civarın karakterine göre, ilgili idarece tespit edilen ÅŸekilde bahçe duvarı veya parmaklık yapmaya ve gereken emniyet tedbirlerini almaya mecburdurlar.
KAPICI DAÄ°RELERÄ° VE SIÄžINAKLAR :
MADDE 36 – Kapıcı dairesi ve sığınak ayrılması mecburiyeti olan binalarda, bu dairelerin yönetmelikte belirtilen ÅŸart ve ölçüleri havi bulunması lazımdır. Kapıcı daireleri anabina içinde olabileceÄŸi gibi, nizamlara, fen ve saÄŸlık ÅŸartlarına aykırı yapılmamak, brüt 40 metrekareyi geçmemek ÅŸartı ile bahçenin herhangi bir yerinde veya müÅŸtemilat binaları içerisinde de tertiplenebilir. Bekçi, bahçevan, kaloriferci gibi müstahdemin ikametine yer ayrılması halinde bu yerlerde de aynı ÅŸartlar aranır. 29 ve 30 uncu maddelerdeki hükümler bu maddede sözü geçen daireler hakkında da uygulanır. Nerelerde ve hangi binalarda kapıcı dairesi ve sığınak ayrılması gerektiÄŸi imar yönetmeliklerinde gösterilir.
OTOPARKLAR :
MADDE 37 – Ä°mar planlarının tanziminde planlanan beldenin ve bölgenin ÅŸartları ile müstakbel ihtiyaçlar gözönünde tutularak lüzumlu otopark yerleri ayrılır.
Otopark ihtiyacı bulunan bina ve tesislere lüzumlu otopark yeri tefrik edilmedikçe yapı izni, otopark tesis edilmedikçe de kullanma izni verilmez. Kullanma izni alındıktan sonra otopark yeri, plana ve yönetmelik hükümlerine aykırı olarak baÅŸka maksatlara tahsis edilemez. Bu fıkra hükmüne aykırı hareket edildiÄŸi takdirde ilgili idarece yapılacak tebligat üzerine en geç üç ay içerisinde bu aykırılık giderilir. Mülk sahibi tebligata raÄŸmen müddeti içerisinde gerekli düzeltmeyi yapmaz ise, belediye encümeni veya il idare kurulu kararı ile bu hizmet ilgili idarece yapılır ve masrafı mal sahibinden tahsil edilir.
BEŞİNCÄ° BÖLÜM
ÇEŞİTLÄ° HÜKÜMLER
HALÄ°HAZIR HARÄ°TALARIN Ä°MAR PLANLARININ VE YAPI PROJELERÄ°NÄ°N HAZIRLANMASI VE UYGULANMASI :
MADDE 38 – Halihazır harita ve imar planlarının hazırlanması ve bunların uygulanmasının fenni mesuliyetini; uzmanlık, çalışma konuları ve ilgili kanunlarına göre, mühendisler, mimarlar, ÅŸehir plancıları, deruhte ederler.
(DeÄŸiÅŸik Fıkra: 3542 – 26.4.1989) Yapıların, mimarî, statik ve hertürlü plan, proje, resim ve hesaplarının hazırlanmasını ve bunların uygulanmasıyla ilgili fennî mesuliyetleri, uzmanlık konularına ve ilgili kanunlarına göre mühendisler, mimarlar ile görev, yetki ve sorumlulukları yönetmelikte düzenlenecek olan fen adamları deruhte ederler.
YIKILACAK DERECEDE TEHLÄ°KELÄ° YAPILAR :
MADDE 39 – Bir kısmı veya tamamının yıkılacak derecede tehlikeli olduÄŸu belediye veya valilik tarafından tespit edilen yapıların sahiplerine tehlike derecesine göre bunun izalesi için belediye veya valilikçe on gün içinde tebligat yapılır. Yapı sahibinin bulunmaması halinde binanın içindekilere tebligat yapılır. Onlar da bulunmazsa tebligat varakası tebliÄŸ yerine kaim olmak üzere tehlikeli yapıya asılır ve keyfiyet muhtarla birlikte bir zabıtla tespit edilir.
Tebligatı müteakip süresi içinde yapı sahibi tarafından tamir edilerek veya yıktırılarak tehlike ortadan kaldırılmazsa bu iÅŸler belediye veya valilikçe yapılır ve masrafı % 20 fazlası ile yapı sahibinden tahsil edilir.
Alakalının fakruhali tevsik olunursa masraf belediye veya valilikçe bütçesinden karşılanır. Tehlike durumu o yapı ve civarının boÅŸaltılmasını icabettiriyorsa mahkeme kararına lüzum kalmaksızın zabıta marifetiyle derhal tahliye ettirilir.
KAMUNUN SELAMETÄ° Ä°ÇÄ°N ALINMASI GEREKEN TEDBÄ°RLER :
MADDE 40 – Arsalarda, evlerde ve sair yerlerde umumun saÄŸlık ve selametini ihlal eden, ÅŸehircilik, estetik veya trafik bakımından mahzurlu görülen enkaz veya birikintilerin, gürültü ve duman tevlideden tesislerin hususi mecra, lağım, çukur, kuyu; maÄŸara ve benzerlerinin mahzurlarının giderilmesi ve bunların zuhuruna meydan verilmemesi ilgililere tebliÄŸ edilir.
TebliÄŸde belirtilen müddet içinde tebliÄŸe riayet edilmediÄŸi takdirde belediye veya valilikçe mahzur giderilir; masrafı % 20 fazlasiyle arsa sahibinden alınır veya mahzur tevlit edenlerin faaliyeti durdurulur.
ARSALARIN YOLA BAKAN YÜZLERÄ° :
MADDE 41 – Belediyeler veya valiliklerce belirli yollar üzerinde mahzurlu bina bulunan veya binasız arsaların yola bakan yüzlerinin tayin edilen tarzda kapatılmasına karar vermeye selahiyetlidir. Bu takdirde gayrimenkulün sahipleri, belediye veya valilikçe verilen müddet içinde bu yerleri kapatmaya mecburdurlar. Bu mükellefiyete uyulmaması halinde belediye veya valilikçe gereÄŸi yapılarak masrafı arsa sahibinden tahsil edilir.
CEZA HÜKÜMLERÄ° :
MADDE 42 – Ruhsat alınmadan veya ruhsat veya eklerine veya imar mevzuatına aykırı olarak yapılan yapının yapı sahibine ve müteahhidine, istisnalar dışında özel parselasyon ile hisse karşılığı belirli bir yer satan ve alana 500.000 TL’dan 25.000.000 liraya kadar para cezası verilir. Ayrıca fenni mesule bu cezaların 1/5’i uygulanır.
Birinci fıkrada belirtilen fiiller dışında bu Kanunun 28, 33, 34, 39 ve 40 ıncı maddeleri ile 36 ncı maddenin üçüncü fıkrasında belirtilen yükümlülükleri yerine getirmeyen mal sahibine, fenni mesule ve müteahhide 500.000 TL’dan 10.000.000 liraya kadar para cezası verilir.
Birinci ve ikinci fıkralarda belirtilen fiillerin tekrarı halinde para cezaları bir katı artırılarak verilir.
Yukarıdaki fıkralarda gösterilen cezalar, ilgisine göre doÄŸrudan doÄŸruya belediyeler veya en büyük mülki amir tarafından verilir.
(5. fıkra, Anayasa Mahkemesinin, 1 Åžubat 2001 tarih ve 24305 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan, 15.5.1997 gün ve E.1996/72 – K.1997/51 sayılı kararı ile yayımından altı ay sonra yürürlüÄŸe girmek üzere iptal edilmiÅŸtir.)
Ä°lgili idarenin Cumhuriyet Savcılığı aracılığıyla sulh ceza mahkemesine baÅŸvurması üzerine, bu mahkemelerce ayrıca, yukarıdaki fıkralara göre ceza verilen fenni mesuller ve müteahhitler hakkında bir yıldan beÅŸ yıla kadar meslekten men cezasına da hükmolunur.
Bu husustaki mahkeme kararları ilgili idarelerce Bakanlığa ve meslek mensubunun baÄŸlı olduÄŸu meslek teÅŸekkülüne bildirilir.
Bu maddeye göre belediyelerce verilen cezalar dolayısıyla tahsil olunan paralar belediye bütçesine irad kaydolunur.

YÜRÜRLÜKTEN KALDIRILAN HÜKÜMLER :
MADDE 43 – a) 9.7.1956 tarih ve 6785 sayılı Ä°mar Kanunu ve 1605 sayılı Kanun ile ek ve deÄŸiÅŸiklikleri,
b) 11 Ocak 1963 tarih ve 141 sayılı Bursa Merkez Ä°lçesindeki Gedik ve Zeminlerin Tasfiyesine Dair Kanun,
c) 28.5.1928 tarih ve 1351 sayılı Kanun (menkul ve gayrimenkulleri, varsa iÅŸtirakleri, bütçesi, gelirler ve personelin özlük hakları ile birlikte Ankara Büyük Åžehir Belediye BaÅŸanlığına baÄŸlanır.)
d) 3.6.1937 tarih ve 3196 sayılı Kanun,
e) 18.1.1966 tarih ve 710 sayılı Kanun,
Ä°le diÄŸer kanunların bu Kanuna aykırı hükümleri yürürlükten kaldırılmıştır.
YÖNETMELÄ°K :
MADDE 44 – I – a) Enerji, sulama, tabii kaynaklar, ulaÅŸtırma ve benzer hizmetlerle ilgili tesisler ve müÅŸtemilatından hangileri için ruhsat alınmayacağı,
b) Ä°mar planlarında okul, (DeÄŸiÅŸik ibare: 4928 – 15.7.2003 / m.9) “ibadet yeri”, saÄŸlık, spor, sosyal ve kültürel tesisler ile kamu kuruluÅŸlarının yapıları için ayrılacak yerler ve bu konu ile ilgili diÄŸer hususlar,
c) Arazi ve arsa düzenlemesinin uygulanma ÅŸekil ve ÅŸartları,
d) Ruhsata tabi olmayan yapılarda uyulacak esaslar,
e) Müteahhit sicillerinin ÅŸekil ve ÅŸartları,
f) İmar planı yapımı ve değişiklikleriyle ilgili kriterlerin tespiti ve imarla ilgili diğer hususlar.
g) Ä°mar planlarında parsel cepheleri tayin edilmeyen yerlerde yapılacak ifrazların asgari cephe geniÅŸlikleri ve büyüklükleri
h) (Anayasa Mahkemesinin 11 Aralık 1986 tarih ve E.1985/11, K.1986/29 sayılı kararı ile iptal edilmekle hükmü kalmamıştır.)
i) Yerleşme alanlarıyla ilgili genel esaslar,
j) Halihazır harita alımı ve imar planlarının yapımını yükümlenecek müellif ve müellif kuruluÅŸların ehliyet durumlarının yeniden düzenlenmesine ait esaslar, Bakanlıkça çıkarılacak yönetmelikle belirlenir.
II – (DeÄŸiÅŸik: 3542 – 26.4.1989) 38 inci madede sayılan mühendisler, mimarlar ve ÅŸehir plancıları dışında kalan fen adamlarının görev, yetki ve sorumlulukları, ilgili Bakanlıklar ile Türk Mühendis Mimar Odaları BirliÄŸi (T.M.M.O.B.) ve Yüksek ÖÄŸrenim Kurumunun görüÅŸleri alınarak Bakanlık ve Milli EÄŸitim Bakanlığınca birlikte çıkarılacak yönetmelik ile tespit edilir.
III – Oto park ayrılması gereken bina ve tesisler ile diÄŸer hususlar Bakanlıkça çıkarılacak yönetmelikle tespit edilir.
Oto park yapılmasını gerektiren bina ve tesislerin neler olduÄŸu, oto park ihtiyacının miktar, ölçü ve diÄŸer ÅŸartları ile bu ihtiyacın nasıl tespit olunup giderileceÄŸi ise, bu yönetmelikte belirtilir.
MÜCAVÄ°R ALAN :
MADDE 45 – Mücavir alan sınırları belediye meclisi ve il idare kurulu kararına dayanarak vilayetlerce Bakanlığa gönderilir. Bakanlık bunları inceleyerek aynen veya deÄŸiÅŸtirerek tasdik etmeye veya deÄŸiÅŸtirilmek üzere iadeye yetkilidir. Mücavir alanın ilgili belediye sınırına bitiÅŸik olması gerekmez. Ayrıca, bu alanlar köyleri de ihtiva edebilir. Mücavir alandan çıkarılma da aynı usule tabidir. Bakanlık gerekli gördüÄŸü hallerde mücavir alana alma ve çıkarma hususunda resen karar verebilir.
ALTINCI BÖLÜM
2960 SAYILI BOÄžAZÄ°ÇÄ° KANUNU Ä°LE Ä°LGÄ°LÄ° HÜKÜMLER
MADDE 46 – Bu Kanunla 2960 sayılı BoÄŸaziçi Kanununun 6 ncı maddesine göre kurulan organlar kaldırılmıştır. Bu kuruluÅŸların görev ve sorumlulukları aÅŸağıda belirtilen çerçeve dahilinde Ä°stanbul Büyük Åžehir ve ilgili Ä°lçe Belediye BaÅŸkanlıklarınca yürütülür.
Åžöyle ki : 2960 sayılı BoÄŸaziçi Kanununun 2 nci maddesinde belirlenen ve 22.7.1983 onay tarihli plana göre BoÄŸaziçi alanında gösterilen “BoÄŸaziçi Sahil Åžeridi” ve “öngörünüm” bölgelerindeki uygulamalar Ä°stanbul Büyük Åžehir Belediye BaÅŸkanlığınca, “gerigörünüm” ve “etkilenme” bölgelerindeki uygulamalar da ilgili Ä°lçe Belediye BaÅŸkanlıklarınca yapılır.
MADDE 47 – (2960 sayılı BoÄŸaziçi Kanununun 3 üncü maddesinin “f” ve “g” fıkralarının deÄŸiÅŸtirilmesine dair olup, yerine iÅŸlenmiÅŸtir.)
MADDE 48 – (2960 sayılı BoÄŸaziçi Kanununun 10 uncu maddesinin deÄŸiÅŸtirilmesine dair olup, yerine iÅŸlenmiÅŸtir.
EK MADDE 1 – (KHK/572 – 30.5.1997) Fiziksel çevrenin özürlüler için ulaşılabilir ve yaÅŸanabilir kılınması için, imar planları ile kentsel, sosyal, teknik altyapı alanlarında ve yapılarda, Türk Standartları Enstitüsünün ilgili standardına uyulması zorunludur.

EK MADDE 2.- (DeÄŸiÅŸik: 4928 – 15.7.2003 / m.9) Ä°mar planlarının tanziminde, planlanan beldenin ve bölgenin ÅŸartları ile müstakbel ihtiyaçları göz önünde tutularak lüzumlu ibadet yerleri ayrılır.
Ä°l, ilçe ve kasabalarda mülki idare amirinin izni alınmak ve imar mevzuatına uygun olmak ÅŸartıyla ibadethane yapılabilir.
İbadet yeri, imar mevzuatına aykırı olarak başka maksatlara tahsis edilemez.

YEDÄ°NCÄ° BÖLÜM

GEÇÄ°CÄ° HÜKÜMLER VE YÜRÜRLÜK, YÜRÜTME
YAPILARIN AMACINDA KULLANILMASI :
GEÇÄ°CÄ° MADDE 1 – Herhangi bir sahada bulunan ve 2981 sayılı Kanunun yürürlüÄŸünden sonra yapılan yapılar bölgesinin teÅŸekkül ÅŸartlarına, imar planı esaslarına ve yönetmelik hükümlerine aykırı maksatlar için kullanılamaz. Bu gibi yapılar Kanunun yayımı tarihinden itibaren 3 ay içinde inÅŸa ettirenlerce eski ÅŸekline getirilir. Aykırılık bu süre sonunda düzeltilmezse Belediye veya valilikçe yapılır veya yaptırılır ve masrafı % 20 fazlası ile yapı sahibinden tahsil edilir.
BAÅžKA AMAÇLA KULLANILAN OTOPARK YERLERÄ° :
GEÇÄ°CÄ° MADDE 2 – Kanunun yürürlüÄŸe girdiÄŸi tarihten önce yapı kullanma izni alınıp, ruhsat ve eklerine aykırı olarak baÅŸka maksatlarla tahsis edilmiÅŸ ve 2981 sayılı Kanun kapsamına girmeyen otopark yerlerinden otopark yönetmeliÄŸine göre otopark tahsisi gerekenleri hakkında 37 nci maddenin son fıkrasına göre iÅŸlem yapılır.
ÖNCE VERÄ°LEN RUHSAT VE Ä°ZÄ°NLER :
GEÇÄ°CÄ° MADDE 3 – Kanunun yürürlüÄŸe girdiÄŸi tarihten önce imar planı ve mevzuatına uygun olarak verilen ruhsat ve izinler geçerlidir.
MÜÅžTEREK GÄ°RÄ°Åž :
GEÇÄ°CÄ° MADDE 4 – Kanunun yürürlüÄŸe girmesinden önce tapuda müÅŸterek giriÅŸ olarak tescil edilip fiilen kamu tarafından yol olarak kullanılan tapu kaydı yol olarak terkin edilmeyen gayrimenkullerin imar planında kamu hizmet ve tesislerine ayrılanları belediye ve mücavir alan sınırları içinde belediye encümeni dışında ise il idare kurulu kararı ile muvafakat aranmaksızın imar planındaki tahsis amacına uygun olarak tapuda terkin edilir.
ÖRFÜ BELDE, PAFTOS :
GEÇÄ°CÄ° MADDE 5 – Belediye hudutları ve mücavir sahalar içinde veya dışında bulunan gedik ve zeminler (örfü belde-paftos) tamamen yıkılıp yok olarak (müntafi ve münhedim) varlıklarını kaybedip, kaybetmediklerine bakılmaksızın bu Kanun hükümlerine göre tasfiye olunurlar.
Tasfiyeye tabi tutulan taşınmaz mallardaki zemin hakları bedele çevrilmiÅŸtir. Zemin hakkı bedeli, ait olduÄŸu taşınmaz malın zeminine ait son emlak vergi deÄŸerinin 1/5’idir. Bu ÅŸekilde belirlenecek zemin hakkı bedeli, tapu idaresince gedik sahibinin müracaatı halinde zemin hakkı sahibi adına emaneten milli bir bankaya yatırılır. Müracaat edilmediÄŸi takdirde zemin sahibi lehine kanuni ipotek tesis edilir.
Zemin hakkı bedelinin 1/4’ü peÅŸin, bakiyesi en geç üç yıl içinde yıllık eÅŸit taksitlerle ödenir ve bu bedele bankaca vadesiz mevduat faizi uygulanır. PeÅŸin miktar ve taksitler 40.000 TL. dan az olamaz. Bu iÅŸlemlerden sonra tapu sicilinde gerekli terkin ve tashihler resen yapılır.
Bankaya emaneten yatırılan veya ipotekle temin edilen zemin hakkı bedeli üzerindeki iddialar genel hükümlere tabidir.
GEÇÄ°CÄ° MADDE 6 – 2981 sayılı Kanuna göre düzenlenmiÅŸ ve tasdik edilmiÅŸ olan ıslah imar planlarının uygulanmasında, inÅŸaat ruhsatı verilmesine iliÅŸkin ÅŸart ve ÅŸekilleri tespite, belediye ve mücavir alanlar içinde belediyeler dışında valilikler yetkilidir.
GEÇÄ°CÄ° MADDE 7 – (Maddenin birinci fıkrası Anayasa Mahkemesinin 11 Aralık 1986 tarih ve E.1985/11, K.1986/29 sayılı Kararı ile iptal edilmekle hükmü kalmamıştır.)
BoÄŸaziçi alanında mevcut çekme katlar aynı gaberi içinde kalmak ÅŸartı ile tam kata iblaÄŸ edilir. Ancak teras kullanma hakkı daha önce tapuya tescil edilmemiÅŸ olan çatı katı malikleri emlak vergisi için beyan edilen daire bedelinin daire metrekaresine bölünerek bulunan bir metrekare deÄŸerinin kazanılan alan ile çarpımı sonucu bulunan deÄŸeri hisse nisbetlerine göre diÄŸer kat maliklerine öder. Kendileri bulunmadıkları takdirde bu bedel isimlerine milli bir bankaya yatırılır.

YÖNETMELÄ°KLERÄ°N ÇIKARILMA SÜRESÄ° :
GEÇÄ°CÄ° MADDE 8 – Bu Kanunun uygulanmasını gösteren yönetmelikler Kanunun yayımından itibaren en geç 6 ay içinde çıkarılır.
GEÇÄ°CÄ° MADDE 9 – (Ek : KHK/572 – 30.5.1997) Bu Kanunun Ek 1 inci maddesinde öngörüçlen düzenlemelerin yapılmış ve yapılacak altyapı alanlarında ve yapılarda gerçekleÅŸtirilmesi için, imar yönetmelikleri ve kamu binaları ile ilgili mevzuatta 1.6.1998 tarihine kadar Bayındırlık ve Ä°skan Bakanlığı tarafından gerekli deÄŸiÅŸiklikler yapılır.
GEÇÄ°CÄ° MADDE 10.- (Ek: 4736 – 8.1.2002 / m.2) Kullanma izni verilmeyen ve alınmayan yapılara belediyelerce yol, su, kanalizasyon, doÄŸalgaz gibi alt yapı hizmetlerinin birinin veya birkaçının götürüldüÄŸünün belgelenmesi halinde ilgili yönetmelikler doÄŸrultusunda fenni gereklerin yerine getirilmiÅŸ olması ve bu Kanunun yayımı tarihinden itibaren altı ay içerisinde baÅŸvurulması üzerine kullanma izni alınıncaya kadar geçici olarak elektrik, su ve/veya telefon baÄŸlanabilir.
Bu madde kapsamında elektrik, su ve/veya telefon bağlanması herhangi bir kazanılmış hak teşkil etmez.
YÜRÜRLÜK :
MADDE 49 – Bu Kanunun 43/b,c,d,e; 46; 47 ve 48 inci maddeleri ile geçici 7 nci maddesi yayımı tarihinde; diÄŸer maddeleri yayımını takibeden 6 ay sonra yürürlüÄŸe girer.
YÜRÜTME :
MADDE 50 – Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.